Nasi patroni
WTZ 02-10-2014
BŁOGOSŁAWIENI HIACYNTA I FRANCISZEK DZIECI FATIMSKIE
To rodzeństwo z Portugalii, żyjące na XX wieku. Dzieci wraz z kuzynką Łucją na co dzień zajmowały się wypasem owiec na polach Fatimy. W wolnym czasie bawiły się i modliły na różańcu. 13 Maja 1917r. podczas modlitwy objawiła im się Matka Boża prosząc między innymi „Módlcie się i umartwiajcie w intencji grzeszników ; wiele dusz idzie do piekła, bo nikt nie modli się za nie ani je nie umartwia; Maryja przekazała im trzy tajemnice dotyczące ich samych i losów świata.
Dziewięcioletni wówczas Franciszek, siedmioletnia Hiacynta i nieco starsza Łucja starali się wypełniać prośby „Pięknej Pani”. Dzieci odmawiały różaniec i podejmowały dobrowolne umartwienia.
FRANCISZEK
Był chłopcem spokojnym, wrażliwym, uczuciowym. Lubił rozmyślać i medytować. Mawiał: „Jaki piękny jest Bóg! Ale jest smutny z powodu grzechów ludzi. Chcę Go pocieszać, chcę cierpieć z miłości do niego!” Zmarł na grypę hiszpańską mając 11 lat. Przed śmiercią przyjął I Komunię Świętą
HIACYNTA
Była ruchliwa i bardzo żywa głęboko odczuwała i przeżywała smutek Matki Bożej spowodowany grzechami ludzi. Żyła przepełniona modlitwą, która nauczyła ją Maryja: ” O Mój Jezu! przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym którzy najbardziej potrzebują. Twojego miłosierdzia” Swoje cierpienia ofiarował za grzeszników, za pokój na świecie i w intencji Ojca Świętego. Umarła po długiej chorobie, w samotności, mając 10 lat.